من مرگ را

ملتمسانه در آغوش میکشم

بلکه سردی خاک،

آتشی را که به جانم افتاده است

خاموش کند.

نوشته شده در سه شنبه 95/9/2ساعت 8:42 عصر توسط روزگار غربت| نظرات ( ) |